Cahil Okur’dan herkese selamlar…
Bu gün güzel bir hatırayı, güzel yürekli bir miniğin bana
hediye ettiği bir kitabı sizlerle paylaşmak için yazıyorum.
Bildiğiniz gibi yeni evlendim. Allah razı olsun, yeni bir ev
kurduk ve gelenlerimiz gidenlerimiz eksik olmuyor. Ve inanın bu duygu farklı
bir duyguymuş. Yeni yeni arkadaşlar dostlar ediniyorsunuz sevdiğiniz insanla
hayatınızı birleştirince.
Baha’da benim yeni edindiğim dostlarımdan bir tanesi…
Eşimin, anne evinden komşusunun oğlu. Aralarından da su sızmıyor açıkçası.
Bazen kıskanmıyorum desem yalan olur. Şaka bir yana çok farklı bir çocuk Baha…
Onun gibi tertipli düzenli, kurallara bağlı bir çocuk daha önce tanımadım desem
yalan olur.
Baha ile okulla ilgili olarak yaptığımız konuşmalar
neticesinde okumaya olan sevgisini de öğrenmiş ve kendi çapımda onun
okuyabileceği kitaplar hediye etmiştim kendisine. Hem okumaya olan aşkının
devam etmesi için, hem de okuldaki kitapların kendisine yetmediğini ifade
ettiği için…
Evimize ziyarete geldiğinde de önce bir film izliyor
ardından birlikte kitap okuyoruz her seferinde. En son gelişinde de aynı
şekilde oldu. Güzel bir animasyon filmi ardından kitap okumaya geçtik ve
kendisi kitabını bitiriverdi. Az bir sayfası kalmış, gelmeden önce de evde
okumuş çünkü…
Asıl hikaye de bundan sonra başlıyor zaten. Eşimin not
kağıtlarını alıp hemen kitap odasına gitti ve sonrasında da bizi çağırdı. Bizim
için hazırladığı sürprizi bulmamızı istedi. Bulduk ve çok da mutlu olduk. İşte
o sürprizi…
İşte böyle güzel bir not ile karşılaştık, hediyemizi
bulunca. Demem o ki; sevin çocukları… Kitap yürekli çocukları daha çok sevin…
bu arada doğmamış çocuğumuzun kitapları giderek artıyor, hazinesi okumayı sökmeden baya baya çoğalacak gibi.
