Kitabın Adı: Metal Fırtına 3: Kızıl Kurt

Yazar: Orkun Uçar

Baskı Tarihi: Eylül 2006

Sayfa Sayısı: 256

İSBN: 9789752107519

Kitabın Türü: Roman, Fantastik, Edebiyat

Dil: Türkçe

Yayınevi: Altın Kitaplar

Bu kez düşman Rus Mafyası...

Orta Asya için ölümcül güç mücadelesi

Gökhan merdivende uzaklaşan koşar adım sesleri duydu. Adamlardan biri yukarı çıkıyordu. Artık zaman kaybedemezdi. Belindeki el bombasını hızla çıkarıp pimini çekti. Biraz bekledikten sonra bombayı içeri yuvarladı ve duvara neredeyse yapışık halde odanın diğer ucuna doğru koştu. Bomba hemen patlamış, Gökhan da sarsıntıdan kurtulmak için yere yatmıştı. Yattığı yerden göz açıp kapayıncaya kadar kalktı ve geri, kapıya koştu. Kapıdan çıktığında göz gözü görmüyordu. Dumanlar arasında ancak siluetler şeklinde gördüğü bedenlere neredeyse rastgele ateş etmeye başladı. Birkaç saniye sonra, yerde ilk cesetle beraber üç tanesinin daha yattığını gördü, hiçbiri tanınacak halde değildi.

(Tanıtım Yazısından)

Cahil Okur’dan herkese merhabalar…

Bu aralar şu sizin “reading slump” benimse okuyamam hastalığı dediğim olaya tam anlamıyla yakalanmış durumdayım. Yıllık planımdan pek de geride olmasam da, aylık planlamamın gerisinde kaldım açıkçası. Benim için kötü bir ay sürüyor… Bunun farklı nedenleri olsa da yine de durum beni üzmekte. Lafı uzatmadan hemen yoruma geçeyim ben.

Metal Fırtına’nın üçüncü kitabı olan Kızıl Kurt’u bitireli 2 gün kadar oldu. Ancak yaşadığım bazı tatsız olaylar nedeniyle yorumu yazmakta biraz geciktim. Bunun için öncelikli olarak sizlerden özür dilerim. Ama belirtmek isterim gerçekten geçerli sebeplerim vardı, bazı arkadaşlarımca da malumdur durum.

Metal Fırtına serisi giderek daha tatsız bir hal almaya başladı ne yazık ki. İlk baştaki kitaptan aldığım zevki bir türlü alamadım ikinci ve üçüncü kitaptan. Orkun Uçar ne yazık ki beklenileni karşılayabilmiş durumda değil bence. Tekrar okumaları yapıyor olsam da konuları baya unutmuşum ve okudukça hatırlıyorum ancak o zamanda (İlk okuduğum zaman) bu kitaplar hakkında aynı şeyleri mi düşündüm tam emin değilim.

Tanıtım yazısında da belirttiği gibi bu eserde düşman Rus Mafyası aynı zamanda da Gökhan’ın eğitimden arkadaşı olan Koray’ın kurduğu Kızıl Kurtlar… Ancak Kurt’un başına gelenler sonrası Kızıl Kurtlar ile olan sorun biraz erteleniyor.  Kitabın sonunda ise elbette hedefe ulaşılıyor.

Genel anlamda içeriğe baktığınızda “Kayıp Naaş” ile ilgili birkaç bağlantı bulabiliyorsunuz. Özellikle Gökhan’a yapılanlar bir önceki kitapta insanların geleceği ile ilgili yapılan tahminleri doğrular nitelikte. Ancak ne yazık ki bu bağlantıların çok sığ ve kimseyi şaşırtacak seviyede olmadığı kansındayım.

Kitabın içeriği ile ilgili fazlaca yorum yapmak istemiyorum, benim beğenmediğim bir devam kitabı niteliğinde bir okuma oldu. Umarım 4. ve 5. kitapta aynı sıkıntıları yaşamam. Eğer yaşarsam da Orkun Uçar’ın diğer kitaplarını okumakla ilgili olan planlarımı bir süre daha ertelemem lazım gelebilir.

Geride kalan iki kitapta Orkun Uçar ile ilgili söylediklerim aynen geçerlidir. Klasik bir anlatım ve basit cümleler ile süre giden bir kitap. Öyle çok ağdalı bir dil kullanılmamış. Kitaptan yaptığım alıntı sayısının azlığı da aslında yazarın diliyle olan beğeni derecemi göstermektedir.

Kitabın internette ki görselleri ile elimdeki kitabın kapağı arasında dağlar kadar fark var. Sanırım oldukça kötü bir kopyaya sahibim. Kitabın eskiliğinin de bunda etkili olduğunu varsayarsak fazlaca eleştiriye girmeye gerek yok. Kitaptaki dizgi hataları açısında sadece 1 hataya rastladım ancak onunda tam içeriğini şu an için hatırlamıyorum ama Altın Kitaplar güzel bir iş çıkartmış diyebilirim.  

Serseri, Koray'ın kendine olan güveninden korkmuştu. Çakal aslanı tanırdı... (Sayfa 16)

Şehirde ışıklar var Astana için bu da bir şey (Sayfa 159)

Kitaplara göre Korkunç İvan, Hitler ve Stalin'e ilham kaynağı olmuş bir manyaktı.  (Sayfa 119)