Sayılı günler kaldı…

Cahil Okur’dan herkese selamlar efendim…

Bu gün biraz kitap dışı bir konu ile karşınızdayım. Biraz kendimden, biraz eşimden, biraz kızımdan ve baba olmaktan bahsetmek istiyorum. Kısacası içimi dökeceğim bir yazı geliyor dikkatinize…

ZAMAN DARALIYOR

Belli bir zamanı beklemek ne kadar zormuş… Evliliğimin üzerinden daha bir sene geçmemesine rağmen, yine bir geri sayım süreci içerisine girdik. Bu sefer biricik eşimle beraber kızımızı bekliyoruz. Zaman daraldıkça da benim heyecanım artıyor elbette. Bir de evhamın tabii ki. Ne yazık ki bu tedirginliği atamıyorum üstümden, çok mutluyum ve de çok tedirgin.

Sayılı günlerimiz kaldı başta da belirttiğim gibi ve artık çalan her telefonda, karımın her arayışında bir şeyler olduğunu düşünmekten yaşlanıyorum. Biliyorum ki bir anda olacak bir şey değil doğum ve bir sürecin başlangıcını haber verecek sadece bana ama yine de tetikte ve tedirginim.

BABA OLMAK, OLABİLMEK…

Anne olmanın nasıl bir duygu olduğunu, insanın neler yaşadığını, neler hissettiğini bu mecrada birçok farklı arkadaşımın satırlarından okudum. Daha farklı mecralarda da buna benzer yazılar, videolar ve konuşmalara şahit oldum. Peki ya baba olmak?

Kimisi “Kucağına almadan hissedemezsin” diyor, “kimisi içinden gelecek bir şey” diyor… Herkes bir şeyler diyor. Bense baba olmaktan ziyade baba olabilecek miyim diye düşünüyorum. Babasıyla sıkıntılı bir adam olarak, babasız bir adam olarak baba olabilir miyim? Bilmiyorum… Bildiği tek şey kızıma rabbim ömür verdiği sürece onun bana yaşattıklarını yaşatmayacağıma şimdiden söz verdim. Umarım ki bir gün büyüyüp bu yazıları okuduğunda “İyi ki babamsın” lafını ağzından duyabilirim.

CAN OLMAK

Yukarıda bahsettim ya heyecanlı ve tedirginim diye; eşim, Mavim e ben kadar heyecanlı. Onun hisleri benden daha yoğun doğruyu söylemek gerekiyorsa. O kızımızı hissediyor, duyuyor ve inanıyorum ki kızımda bir şekilde onu hissediyor ve anlıyor. Gerçekten bir mucize olan hamilelik ve doğumun harika yanlarını görüyorum prenseslerimde. Annesi kızıma can veriyor, hayat oluyor. İkisinin de sağ sağlim doğumu da atlatmaları ile bende hayata döneceğim. Kızımla hepimiz yeniden doğacak ve mutlu olacağız inşallah.

TOPLUMSAL ZIRVALAR

Aslında başka bir yazıda daha detaylı anlatacağım ama küçük bir ön giriş olsun bu da… Bırakın kardeşim çocuğumun cinsiyetini, kilosunu, odasını, mamasını, annesini emip emmemesini… Bizim bir kızımız oluyor ve inanın çok mutluyuz. Sizin tahmin edemeyeceğiniz kadar…

Bu satırlara kadar gelip iç dökmemi okuduysanız teşekkürlerimi iletirim.  Az bir zamanımız kaldı, bizim için küçük bir dua ederseniz daha da mutlu olurum.

Görüşmek üzere…